Böyle değildik

Biz nasıl böyle olduk? Neden birbirimize düşman olduk? Niçin yumruk sallayan, hakaret eden, dayak atan bir toplum olduk? Biz Türk'üz. "Türküm, doğruyum, çalışkanım, yasam küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak" diye başlayan Andımızı okuyan bir ulusun nesilleriyiz.

 Futbol sahasında hakeme yumruk atan, kulüp başkanına arkadan saldıran, Meclis kürsüsünde konuşma özgürlüğüne tahammül edemeyen, boğaz sıkan, yumruk sallayan, yere fırlatan, rakibini yaka paça alaşağı eden maganda insanlar olduk. Kadınları döven, işkence eden, evde ve sokakta kafasına kurşun sıkan, reziller olduk. 

 Devlete emanet edilen çocuklara işkenceyi normal görüyor, onları koruma ve kollama, iyi yetiştirme ilkelerine uymuyoruz.

Aile ortamındaki çocuklarımıza gereken ilgi, sevgi ve şefkati göstermiyoruz. Geleceğimiz olacak çocukları, dijital ortamın insan avlayan tuzaklarına bırakıyoruz.

ATAMIZA HAKARETLER

 Biz, Türk'üz. Başkasına zarar vermeyen, çevresine saygılı, kalbi sevgi dolu insanlarız. Biz, Atatürk'ü çok severiz, babamız gibi saygı duyarız. Bizden olmayanlar her fırsatta Atamıza hakaret yağdırıyor. İzmir yanarken, Manisa, Muğla, Aydın, Bolu, Antalya'dan alevler yükselirken saldırıyor. İnsanlar can ve mal telaşındayken Atatürk'ün rakı içmesine dil uzatılıyor, yetmiyor müslümanlığımız masaya yatırılıyor. Atatürk yerine "Adatürk" adıyla "yangına rakı ile gidiniz, kendi sönecektir" diye mesaj yazılıyor. "İzmir'de son durum: Mustafa Kemal yardımcıları olsun" deniyor. Utanmadan, "İçtikleri rakıları biriktirip yangını söndürsünler, Atatürk ve onu sevenler ne Türk, ne de müslümandır" mesajları kaleme alınıyor.

 7 ilde 72 noktada alevler yükselirken insanlar evsiz, elbisesiz kalırken, kendilerini bu toplumun parçası olmaktan dışlayan birileri, oturdukları yerden Türklere, Türklüğe, Atatürk'e hakaret yağdırıyor.

UTANDIRAN TUTANAKLAR

 Düşünce özgürlüğümüze bugünlerde karışan yok. İfade özgürlüğümüz uzun süredir ortadan kaldırıldı. Düşünce ve ifade özgürlüğü,  anayasal haktır. Sokakta mikrofona düşüncelerini ifade edenler gözaltına alınıyor, mahkemede tutuklanıyor. İktidarı övenlere bir şey olmuyor.  

 Meclis kürsüsünün dokunulmazlığı, geçen hafta kötü bir dayak yedi. Tutanaklara geçen hakaret kelimelerini yazarken üzülüyorum: "Hırsız, şarlatan, katil, terörist, alçak, haysiyetsiz, bölücü, vatan haini".

Atatürk'ün kurduğu Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne bu çirkin sözler hiç yakışmıyor. Halk yoksulluk çekerken, emekliler 12 bin 500 lira ile geçinmek durumunda kalırken, bu insanlar 170 bin lira alıyor. Dertleri, sıkıntıları para değil. Onların amaçları liderlerine yağcılık yaparak, gözüne girmek ve yeniden seçilmek.

HER YERDEN YANIYORUZ

 Anayasa Mahkemesi kararları bir gün kabul ediliyor, işlerine gelmeyince yok sayılıyor. Dünyaya rezil olduğumuz son Meclis kavgasında, iktidar yanlısı kimi dekan ve öğretim üyeleri yumruklara övgü yağdırıyor.

Türk Silahlı kuvvetlerinde bir Generalin resmi aracıyla emir subayı sınırda insan kaçakçılığından döviz kazanıyor. Cumhuriyet Savcısı emrindeki polisle uyuşturucu kaçakçılığı yapıyor.

 Evet ormanlarımız yanıyor. Vatanımıza toplu bir savaş açılmış gibi her yerden yanıyoruz. Her gün gelen zamlar bütçelerimizi yakıyor. Tarlada ürünü para etmeyen çiftçilerimiz yanıyor. 

Ve ülkemizden son bomba: Kapısında şehit öğrenci Fırat Çakıroğlu, şehit polis Fethi Sekin, şehit astsubay Ömer Halisdemir'in resimleri ve Türk Bayrağı olan kamyondan 67 kaçak çıkıyor. İnsan kaçakçıları bile Türk'ün değerlerini, kendi çirkin amaçlarına alet ediyor. 

Biz böyle değildik, bize ne oldu?