Adapsız gençlik

Geçtiğimiz günlerde Antalya ve Kemer’e her yanı mis gibi toprak kokutan bahar yağmuru yağdı. Tam sinema havası,  yapılacak işlerimi de düşünerek indim Antalya ‘ya… Saat 16.00 matinesine kadar doktor ve alışveriş işlerimi bitirip Migros AVM deki sinemaya yetiştim. Canım sıkkın, Çika kızımı kaybetmişiz beni oyalayan, bir saatte olsa kafamı dağıtacak bir film olmasını istediğimden afişte gördüğüm “ Yol Arkadaşım” a biletimi aldım ve hemen salona girdim koltuğuma yerleştim. Buraya kadar herşey normal… Tam reklamlar başlamışken 8-10 kişilik kızlı erkekli yaş ortalaması 15-16 olan bir gurup gürültüyle salona girdi bir kısmı tam arkama bir kaçı da yan koltuğuma yerleşti. Haydi salon loştu yerleşmek için böyle gürültülü geldiler birazdan yerleşirler ve bu gürültü biter diye düşünerek sustum, reklamlar bitti ve film başladı ama konuşmalar ve kahkahalar bitmedi ya sabır… İnanıyorum ki hepsi iyi aile çocukları ve özel okul talebeleri… Ellerinde de milyonluk telefonlar…Ama adap sıfır…

Neyse bende sabır henüz devam ediyor… Koltuğumda oturamıyorum arkamdan devamlı ayakla itiliyorum. Arkama dönüp bakıyorum anlasınlar diye ama anlayan yok, benim dönüp baktığımın bile farkında değil kızlar telefona öyle dalmışlar ki… Arka taraftan yanımda oturan arkadaşlarına atılan mısırlar arada yönünü şaşırıp bana da geliyor. Yanımdaki genç telefonuna filmi kaydediyor… Yarabbi günahım ne kafamı dağıtayım diye geldim, şansıma bakın.!! Neyse arkamdaki yine koltuğuma tekmeli bir hareket yapınca dayanamayıp bir hışımla döndüm aaaa şok ben…Kız  ayaklarını uzatmış yanımdaki koltuğa yani yanımda iki ayak oturuyor!..  Utanmadan da ne oldu? der gibi bana bakıyor… Ayaklarını çekmesi ve telefonunun ışığını kapatması için dayanamadım ve sert bir ses tonu ile uyardım. Bu arada sinemanın hiç bir görevlisi yok ortada… Perdede film mi izliyoruz bu gençlerin yer değiştirme görüntülerini mi bilemedim ve o filmi hiç bir tad alamadan, anlamadan seyretmiş oldum… Tabi buna seyretmek denilirse….

Şimdi soruyorum, bu adapsız gençleri yetiştiren kimler? Bazı şeyler okulda öğrenilir tamam da ama bazı temel adaplar da evde ailede öğrenilmez mi? Sinemada nasıl oturulur, toplum içinde nasıl davranılır bunlar öğretmenden çok annenin vermesi gereken temel eğitim bence…

Ne yazık ki şimdilerde gençlerin elinde telefon, daha küçüklerin elinde tablet ve oyun… Anneler mutlu aman bana dokunmasın kendi kendine oyalansın… Sonuç böyle adapsız gençlik… O gençlere o anda çok kızdım ama bir yandanda çok üzüldüm… Şımarıklar ve saygısızlar…. Avrupalı olmak, Avrupaya özenmek…? Örf ve adetlerimizi unutturmuş… Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün Cumhuriyetimizi emanet ettiği gençlik böylemi olmalı böylemi yetişmeli bilemedim….

İlelebet Cumhuriyet

Cumhuriyetimizin 95.yaşını “İlelebet Cumhuriyet” diyerek ülkenin her yerinde büyük bir coşku ile kutladık.

Yurdu paylaşan düşmanlara ,onlarla işbirliği yapan padişaha da bu yüce Türk milleti karşı koymuş, onlara karşı varlığını, askeriyle, halkı ile, erkeğiyle, kadını ile her şeyden önce hür yaşama azmiyle, Atatürk, ulu Türk milletinin ölmez varlığının en canlı timsali olarak, bu kuvvetleri bir araya toplamış, bütün dünyanın, hatta o sırada resmen devlet başkanı bulunan padişahın bile öldü sandığı bir milletin ölmezliğini ispat etmiş Cumhuriyeti kurmuştu.  Bizlere  bu günleri armağan eden Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarına minnet borçluyuz… “Ne mutlu Türküm diyene”…

Acı haber Tunceli’den

Ne yazık ki yıl 2018 ve Tunceli’de iki askerimiz donarak şehit oluyor… Sorumlu kim? Herkes deniyor… Tek sorumlu devlet… Bizler vergimizi ödüyoruz… Onlarda bizleri korumak için dağlarda nöbet tutuyorlarsa bu devletin onları kendi evladını koruyor gibi koruması lazım… Ona göre giydirmesi lazım… Sarıkamış değil Tunceli… Yandı anaların yüreği… Evladı üşümesin diye uykusundan defalarca kalkıp üstünü örten anneye bu acı nasıl anlatılır? Başımız sağ olsun… Gencecik fidanlarımıza rahmet, ailelerine de sabır diliyorum. Sözün bittiği yer…

“Bu vatan, çocuklarımız ve torunlarımız için cennet yapılmaya layıktır”. Mustafa Kemal Atatürk