Burdur merkeze bağlı Düğer köyünde yetişen üzümler sofralık olarak piyasada satılırken, ihtiyaç fazlası ürünler ise doğal yöntemler kullanılarak pekmeze dönüştürülüyor. Bölgeye has üzümler özenle bağdan toplandıktan sonra yıkanarak sıkılacağı noktaya getiriliyor. Daha sonra küreklerle makineye doldurulan üzümlerin suyu ve posası birbirinden ayrılıyor. Sıkıldıktan sonra ortaya çıkan üzüm suyu, daha sonra maya olarak kullanılan toprakla karıştırılarak, büyük kazanlarda yanan odun ateşinde bir süre kaynatılıyor. Kaynama işleminden sonra süzülerek daha büyük kazanlara konulan üzün suyu, burada yaklaşık 4-5 saat boyunca yüksek ateşte kaynatılmaya devam ediliyor.
'BÜYÜKLERİMİZDEN GÖRDÜĞÜMÜZ BİR ŞEY'
Köyde yaşayanlar asırlardır bu geleneği yaşatmaya çalışıyor. Çocukluğundan bu yana Düğer köyünde yaşadığını belirten 69 yaşındaki Ayşe Yavaş, "Bu bizim büyüklerimizden gördüğümüz ve yaptığımız bir şey. Kendi bağımızdaki üzümümüzü değerlendiriyor, pekmez yapıyoruz. Makineden geçirip, toprak ile mayalayıp değerlendiriyoruz. Durulduktan sonra pişme kazanına alıyoruz, orada pişiriyoruz. Bu şekilde yapıyoruz ve eşimiz, dostumuz ile yemeği düşünüyoruz" dedi.
62 yaşındaki Süleyman Ayaz ise "Pekmez kaynatma, eski geleneklerimizin devamı. Üzümümüzü bağdan kırıyoruz. Yıkıyoruz evimize getiriyoruz. İmkanımız varsa bir gün bekletiyoruz. Sonra buradaki sıkma makinesinden geçiriyoruz. Sıkma makinesinden geçirdikten sonra şıra meydana geliyor. Üzümün suyunu alıyoruz, mayalanma yeri diye kazanlarımızı mayalıyoruz. Onu belirli bir şekilde kaynattıktan sonra ve mayalama esnasında durulduktan sonra tekrar oradan alıyoruz, kaynatma kazanımızda kaynatıyoruz. Üzümümüzün pekmezin kısaca öyküsü bu" diye konuştu.
Mesut MADAN/BURDUR,(DHA)
TÜRKİYE
Sayfa başına git
